Ogłaszamy konkurs! Pokażcie nam dizajn swoich biurek, miejsc pracy. Co was inspiruje do działania, co naklejacie na ściany, jakimi obiektami się otaczacie?

Zgłoszenia ślijcie na adres: redakcja@prowincja.art.pl w tytule wpisując: D2D

Dwa najciekawsze zgłoszenia nagrodzimy książką, które prześle do Was wydawnictwo d2d.pl >>> Bruno Munari “Dizajn i sztuka” >>> ww.d2d.pl/index.php?id=23

START: 22.10.2014 godz. 12:12 // STOP: 26.10.2014 godz. 13:13

WYNIKI: 28.10.2014 godz. 11:11

Aktualności konkursowe na wydarzeniu w przestrzeni fb >>> www.facebook.com/events/722618454488842/

………………………………………………………………………………………………….
O książce:

Bruno Munari, Dizajn i Sztuka
Przełożył Mateusz Salwa
wydawca: d2d.pl, Kraków 2014
format, 125 x 210 mm, str. 248, oprawa broszurowa ze skrzydełkami, szyta nićmi.
ISBN 978-83-927308-9-7
Cena: 42 zł (zawiera VAT)

Bruno Munari (1907–1998) – wybitny włoski artysta, pisarz, architekt, dizajner, grafik, pedagog i filozof, nazwany przez Pabla Picassa „nowym Leonardem”. Był jednym z najbardziej inspirujących projektantów wszech czasów. Uważał, że projektowanie może być piękne, funkcjonalne i dostępne dla każdego. Książka Dizajn i sztuka to klasyczny już zbiór kilkudziesięciu esejów poświęconych dizajnowi – sztuce i rzemiosłu.

Bruno Munari w błyskotliwy i niepozbawiony humoru sposób przedstawia w niej swoje projekty i przemyślenia z dziedziny wzornictwa wizualnego, przemysłowego, projektowania graficznego, a także dizajnu eksperymentalnego.

Trzeba dziś już obalić mit boskiego artysty, tworzącego jedynie arcydzieła przeznaczone dla osób o wybitnej inteligencji. Należy powiedzieć, że póki sztuka nie podejmuje problemów życiowych, póty interesują się nią tylko nieliczni. Dziś, w chwili gdy nasza kultura staje się coraz bardziej masowa, artysta musi zejść ze swego piedestału i zniżyć się do projektowania szyldu dla rzeźnika (jeśli potrafi).

 

Skoro więc dizajn nie jest ani stylem, ani sztuką stosowaną, to czym jest? Jest mianowicie projektowaniem – tak obiektywnym, jak to tylko możliwe – tego wszystkiego, co kształtuje otoczenie, w którym żyje dziś człowiek. Otoczenie to zaś składa się ze wszystkich obiektów wytwarzanych przez przemysł, od kieliszka po dom i miasto. Mówimy tu o projektowaniu wolnym od stylowych przesądów i od pragnienia bycia sztuką, o projektowaniu stanowiącym próbę nadawania każdej rzeczy jej własnej logicznej struktury, jej logicznej materii, a przez to i logicznej formy.

 

Piękno łączone ze sztukami pięknymi, wyczucie równowagi konfrontowane z arcydziełami z przeszłości, harmonia i tym podobne w dizajnie nie mają sensu. Jeśli forma przedmiotu okazuje się „piękna”, jest to zasługą jego logicznej struktury i precyzyjnego zdefiniowania poszczególnych jej elementów. „Piękno” jest rezultatem „odpowiedniości”.  Precyzyjne projektowanie skutkuje pięknym przedmiotem.

Kiedy pieniądz wyprzedza kulturę, mamy do czynienia z czymś takim jak telefon ze złota. A mówiąc „kultura”, nie mam na myśli szkolnych wiadomości, lecz wiedzę o tym, co się wokół nas dzieje i co czyni życie interesującym.

Naturę „można powielać” i naturę można pojmować. Powielanie natury może być wyrazem zdolności manualnych, ale nie zawsze musi sprzyjać jej pojmowaniu, ponieważ może ukazywać to, co i tak zwykle widać. Tymczasem badanie naturalnych struktur i obserwowanie ewolucji form pozwala nam coraz lepiej pojmować świat, w którym żyjemy.

Bruno Munari