Najnowsze nurty polskiej fotografii współczesnej, czyli kliknij Ctrl F5

Ctrl F5 to seria rozmów z artystkami i artystami młodej generacji, których twórczość reprezentuje najnowsze nurty polskiej fotografii współczesnej. Rozmowy mają na celu zbadanie, w jaki sposób artyści i artystki wizualne (i nie tylko) definiują współczesne techniki tworzenia obrazu w kontekście fotografii i kultury cyfrowej.

Projekt Magdaleny Żołędź, Ctrl F5 stanowi bazę wiedzy o fotografii współczesnej i postfotografii, która oparta jest na wywiadach, w których twórcy i twórczynie wyjaśniają medium na podstawie własnej praktyki artystycznej. 

Autorka rozmawia m.in. z Bezimiennym (Paweł Baśnik, Justyna Baśnik, Jędrzej Sierpiński), grupą artystyczną zajmującą się malarstwem inspirowanym estetyką gry komputerowej z pierwszych lat XXI wieku.

Bezimienny, Autoportret w sukni (Self portrait with a dress), 130×100 cm, 2020
Bezimienny, Velaya, olej na płótnie, 160×120 cm, 2019

“MŻ: Jak wyglądał proces, który doprowadził do stworzenia Bezimiennego? Czy podstawę stanowiły dla was jakieś wcześniejsze realizacje, pod względem technicznym lub konceptualnym wprowadzające w temat?

B: Pomysł na ten projekt zrodził się spontanicznie. Wspominając dzieciństwo, odkryliśmy, że wszyscy spędzaliśmy setki godzin zanurzeni w uniwersum tej samej gry. Było ono dla nas wówczas realne – niemalże tak realne, jak świat fizyczny. Doszliśmy do wniosku, że świetnie byłoby powrócić do tej rzeczywistości, tym razem nie tylko poprzez grę, ale poprzez sztukę. Każdy z nas już wcześniej samodzielnie podejmował wątki postcyfrowe. Pracując razem dążyliśmy jednak do tego, aby wypracować sposób malowania, w którym nasze indywidualne strategie nie będą rozpoznawalne. Skupiliśmy się na wiarygodnej referencji do wizualności Gothica.”

Ewa Doroszenko, artystka intermedialna, kolejna rozmówczyni Magdaleny Żołędź o swojej pracy z fotografią mówi: “Przez całe dzieciństwo otaczałam się fotografiami. Odbitki i wydruki stanowiły zwykłą część domowego wyposażenia, jak na przykład gazety czy książki. Odpady fotograficzne wykorzystywałam w zabawach, a analogowe próbki służyły mi jako podkład do rysowania. Już wtedy, przed rewolucją cyfrową, zadziwiała mnie ilość tworzonych obrazów, swego rodzaju nadprodukcja. O fotografii myślałam nie tylko w kontekście technologii czy medium, które wpływa na sposób postrzegania rzeczywistości, ale przede wszystkim jako obiekcie. Te refleksje miały wpływ na moją późniejszą twórczość, szczególnie na projekt Impossible Territory, który kilka lat temu prezentowałam na indywidualnych w wystawach, m.in. w Galerii Propaganda w Warszawie i Vilnius Photography Gallery.”

Ewa Doroszenko, fotografia z cyklu Radical Beauty, druk na dibondzie, 100 x 70 cm, 2021

Na stronie projektu Ctrl F5, który ciągle jest rozwijany, znajdziecie także rozmowę z Kamilem #2, który w  swojej pracy używa metody zwanej tauto: unikania znaczeń lub ich przeciążenia. Mimo semiotycznego podejścia, Kamil #2 koncentruje się na estetyce, jak czytamy w jego biogramie.

“Moja definicja estetyki jest prosta. Estetyka to forma — forma bycia podobnym lub niepodobnym — jaką przyjmuje materia w stosunku do innych bytów. W materii tkwi pewien rodzaj energii. Jest wyposażona w dyspozycję do tego, by się zmieniać i trwać, posiadać określony kształt. Wystarczy pomyśleć o różnorodnych odmianach ptaków, kamieni i tak dalej.”

Kamil #2, praca z serii tauto, Galeria Śmierć Człowieka, Warszawa 2019

Kolejnymi rozmówcami i rozmówczyniami Magdy Żołędź będą: Sara Kosmos, Aga Antkowiak, Karol Komorowski, Mateusz Sadowski.

Więcej o projekcie znajdziecie na Ctrl F5 i postfotografia.pl.

Projekt jest realizowany dzięki stypendium z Funduszu Popierania Twórczości w ramach działalności Stowarzyszenia Autorów ZAiKS.

Wydawnictwo Fundacja Manowce Kultury i redakcja PROwincji obejmują projekt matronatem.